Welkom Reiziger, warm je aan het vuur.. en luister naar het verhaal wat verteld mag worden.

Als ik aan jou zou vragen; ” Wie ben jij, wat voor een antwoord zou ik dan kunnen horen?”

Een antwoord over wie je denkt te zijn, of zou kunnen zijn. Persoonsgericht of spiritueel gericht? Wat zou je eerste antwoord zijn?

En welk antwoord zou ik terug kunnen horen als ik deze vraag maar vaak genoeg, achter elkaar stel? Iedere keer kom je dieper bij jezelf, laat je lagen los voel je wat deze vraag met je doet. Steeds opnieuw worden de antwoorden van jou korter, dieper, intenser..

Want wie ben jij eigenlijk?

Als ik tegen jou zou zeggen dat je een prachtig mooi Wezen bent zou je me dan geloven? Zou je het willen aanvaarden als een gegeven of wegwuiven gelijk een ding wat niet wenselijk is.. Wat je gewoon niet kan geloven want er zijn anderen die veel beter zijn. Die veel meer geleerd hebben of ontwikkeld zijn dan ik. Die zo puur zijn en veel goed werk verrichten dan ik ooit gedaan zou hebben en zo kan ik verder gaan, geloven in jezelf is zo moeilijk. Ik weet het, ben er ook vaak mee geconfronteerd..

Mijn reis begon ooit, ver weg hoog in het universum voorbij alles wat je menselijkerwijs zou kunnen voorstellen.. Geboren als sterrenzaad zoals velen van ons, gekozen voor een weg vol ervaringen.

Verschillende ervaringen die ooit ergens begonnen in sterrenstelsels maar ook in co Creatie met de Bron van al dat Is en niet Is. Ooit als Elohim mede vorm gegeven aan deze planeet waarop wij wonen in een aards bestaan. Een multidimensioneel Wezen zoals eenieder van ons ook al willen of kunnen wij dat niet altijd begrijpen. Multidimensionaal is een begrip wat niet bewezen is maar is het daarom ook niet aanwezig?

Ga hiervoor eens met mij mee op reis, daar naar de Bron, daar waar alles ooit begon of beter gezegd aanwezig is.

Als ik tegen jou, beste Reiziger zou zeggen dat de weg die je nu gaat je terugbrengt naar je verleden, zou je mij dan geloven? Of zou je antwoord zijn, “wat een onzin, de toekomst ligt voor ons. Daar gaan we naar toe en niet naar ons verleden”!

Toch is dat wel wat je doet, je reist terug in de toekomst omdat je gaat naar het Verleden. Het Verleden van al dat Is. En gaandeweg die reis zul je bemerken dat je een multidimensionaal Wezen bent, een Godsvonk die terugkeert naar de Bron.

En maakt het tijdens die reis wat uit wie je bent of wat je gedaan hebt? Zeker op bepaalde gebieden zul je stukjes ophalen die je hebt achter gelaten, niet zozeer op deze Aarde maar op alle plaatsen waar je tijdens je Reis geweest bent. Je hebt het allemaal al gedaan en beleefd en hoeft het alleen maar in je hart mee te dragen. Klinkt dat vreemd in je oren? Heb je al moeite genoeg in dit bestaan om aanwezig te zijn? Wil je hier wel aanwezig zijn? Voel je een bepaalde mate van heimwee als je boven naar de sterren kijkt of op plaatsen komt en/of foto’s ziet die iets in je aanraken?

Mijn inzicht voor dit leven ontving ik ergens in mijn late kindertijd toen ik voor de zoveelste keer naar de sterren keek en mij op deze aarde zo wereldvreemd voelde en tegen mijzelf zei;”ik hoor hier niet maar waar hoor ik dan wel?””Mijn aardse ouders zijn mijn echte ouders niet maar waar kom ik dan wel vandaan?” Antwoord kreeg ik toen nog niet. Of misschien wel maar kon ik het nog niet ontvangen..

Als ik terug naar boven keek, wist ik precies waar ik alles kon vinden, zo vanzelfsprekend. Daar stonden de Pleiaden, daar was Orion, de middelste ster in de riem, de Andromeda nevel. En Sirius, de dubbelster en de 3e die daar weer in de buurt cirkelde.. Sterren volgens de astronomen en op sterren is geen leven.

Maar is dat werkelijk zo? Wat is leven? Leven is energie en energie kan overal aanwezig zijn, kan overal ontstaan.

En toen op een avond besefte ik met volledige helderheid dat ik niet van deze planeet kwam, natuurlijk ik ben aards geboren in dit leven en in vele levens voor mij, echter mijn Wezenskern was daar ergens ontstaan. En ik was hier naar deze planeet gekomen om te leren, te leren wat ik moest leren en als ik dat voldoende had gedaan zou ik weer terug naar Huis gaan, naar mijn  Ouders.

En ik ben hier nog steeds, leren om te ontwikkelen zoals een ieder van ons.

Want geliefde Reiziger, dat is de weg waarop wij lopen, een weg die met vallen en opstaan gepaard kan gaan maar soms ook heel gladjes kan verlopen. Een weg waarin wij leren om die delen van ons weer te omarmen en samen te brengen in het Geheel.. ons geheel van Licht en Donker

Ieder op zijn of haar eigen unieke Pad die soms raakvlakken kan hebben, parallel lopen aan een Pad en dan uiteen gaan omdat het zo mag zijn.

Waarbij wij soms ‘begeleiding’ nodig hebben in welke vorm dan ook, waarom wij kunnen vragen en vooral leren Vertrouwen hebben omdat niet alles is wat voor onze ogen wordt weergegeven.

Reizen is actief zijn en Genieten van je omgeving, van je ervaringen. Soms achterover leunend, soms even wachten omdat er een obstakel opgeruimd mag worden maar altijd in bewustzijn van het moment van NU. Soms zijn er zakdoekjes nodig, vaker een stralende lach. En altijd een besef dat dit leven een weg is, een weg dat we nu lopen. Een weg vol met leerlessen en inzichten die ieder op zijn of haar eigen wijze weg in kan vullen en mag laten ontstaan..

 

De keuze is aan jou, op ieder moment van de dag, van je huidige leven..

Gewoon omdat jij de enige bent die het kan..

 

Marianne’s Spiegeling..

Nu is het tijd geworden om dit persoonlijke verhaal te plaatsen op de website nadat het een poosje veilig en beschut is geweest.. ©Spiegelstenen