Waarna wordt aandachtig geluisterd? En waarom het een kristallen tuin genoemd wordt terwijl er geen zichtbare tuin te zien is?
Treed binnen via het elfenpoortje op de achtergrond en kom in een magische ruimte.. een ruimte gevuld met kristallen, kristallen schedels,hout, drums, boeken, mooie ‘gewone’ stenen, energievelden en een verhaal…
Het verhaal dat gaat over Spiritualiteit en wat dat woord betekent voor ieder die het hoort, leest en voelt..
Wat is Spiritualiteit? Wat zegt het jou? Welke betekenis geef je er aan?
Ik wil je uitnodigen om hier nader op in te gaan…. er woorden aan te geven voor jezelf voordat je misschien verder wil luisteren naar het verhaal wat hier verteld wordt.
Spiritualiteit is voor mij een grote transparante opbergdoos, een doos waarin je dingen stopt om te bewaren of om later nog eens op terug te komen of dierbare herinneringen. Dingen waar je nog geen plekje voor hebt of nog niet weet wat je er mee aan wilt, kan of moet..Maar die je ook niet langs je neer kan leggen omdat het je aanspreekt..
Spiritualiteit heeft zoveel aspecten, zoveel verschillende wijzes, benaderingen dat het amper te benoemen valt en eigenlijk zijn weg vindt door het laten zien, het laten ervaren en soms ook naast je neer te leggen omdat er geen resonantie is, niet bij je past of gewoon nog niet de tijd is..
Als ik het in een dichte doos zou doen dan is het uit het zicht, gaat het uit mijn gedachten of kan ik er voor weglopen.. “Wat je niet ziet is er immers niet” volgens de Mind..
Een transparante doos laat gedoseerd zien welke schatten in welke vorm dan ook in die doos liggen.
Je blijft aangeraakt worden, steeds opnieuw als je naar deze doos kijkt..En dan op een bepaald moment ben je zover en haal je de deksel van de doos en haalt er iets uit.. Iets dat je aanraakt of laat zien wat op dat of dit moment belangrijk kan zijn of belangrijk is..Voor jou of voor de situatie waar je mee te maken hebt, je kan het breed opnoemen.
Soms kan het een heel groot ding zijn waar je tegenaan loopt, soms iets heel kleins wat groot lijkt en daardoor afstoot..Je weet niet goed hoe te handelen, wilt te snel vooruit en struikelt over je eigen voeten.
Of voelt je onmachtig, twijfelt aan jezelf, anderen kunnen het beter verwoorden of neerzetten dan jijzelf
Vul je eigen situatie maar in:………………………………
Soms komt het door opvoeding, belemmeringen door patronen die ontstaan zijn uit gewoonte of aanpassen aan de omgeving waarin je leeft, woont, werkt…..
Dan ineens is het genoeg en besluit je om met jezelf aan de slag te gaan, alles overboord te kukelen en dan opnieuw te beginnen.. ” nu ben ik aan de beurt”, ‘ze zoeken het maar uit”, ” ze nemen mij maar zoals ik ben” en zo kan ik nog verder invullen… woorden/zinnen die ook bij mij de kop op steken en soms weer door mij in die doos gestopt worden..En dan komt er weer terug naar boven:
“Nu nog niet, later wanneer ik er aan toe ben”… En wanneer ben je er dan aan toe”, is mijn vraag?
Het enige antwoord wat ik hierop kon en kan geven: wanneer je beseft dat alles een illusie is, dat niet het hebben en willen vanuit de Persoon belangrijk is maar het samen zijn vanuit het Geheel, samenwerken in Eenheid.. En dan ben je nog een individu maar je bent niet alleen…Onthechting vanuit materie, vasthouden aan oude patronen, oude pijnstukken die weer eens opduiken op een moment dat je weer even een dipje hebt of herkenning ziet..
Je hoeft het niet alleen te doen.. Sommigen vragen Engelen, Lichtmeesters om raad, anderen wachten voor spanning totdat de buitenaardsen eindelijk een keer gaan landen en met hun ‘magische toverstaf’ alles in orde maken wat deze mensheid, deze aarde aandoet en zo kunnen we nog wel wat aanvullen..
Maar wat vaak vergeten wordt is dat wij zelf in staat om onszelf te helpen, om onszelf te ‘redden’ maar dat gaat niet vanzelf
Het is niet achterover leunen in een luie stoel en het aan anderen overlaten..
Het is door velen reeds eerder gezegd: als je verandering wilt, ben dan zelf die verandering, begin bij jezelf desnoods door met iets kleins te beginnen zoals de kringen in het water..
Maar op de een of andere manier is dat toch erg moeilijk, pijnlijk en confronteren.. En hoppatee dicht gaat de doos weer en wordt weer weggeschoven..
De oerbasis van Spiritualiteit, vanuit elke vorm dan ook is contact met jezelf, jezelf durven ontmoeten en niet wegvluchten. Het begin van iedere stroming zowel religieus als spiritueel en het is het moeilijkste om te kunnen neerzetten..
Ook al wil je niet hier op Aarde zijn, je bent hier op Aarde.. je Ziel, je Hoger Zelf heeft hiervoor gekozen.. en wie ben jij in je persoonlijk zelf om te zeggen dat je dit niet wilt…En toch wordt het gezegd, toch wordt er gevlucht naar andere sferen tijdens meditaties…
Nemen we van anderen aan die vanuit hun beleving ervaringen vertellen, hangen bij wijze van aan hun lippen en geloven dat wat maar goed en mooi klinkt en wat vertel jij over jouw Eigen Ervaring dan?
” Dat is niet zo belangrijk, het is niet zo groots”.. “Ik kan de wereld niet veranderen”.. “Mijn gevoelens vertrouw ik niet”… “Ik heb nog niet voldoende geleerd” en dan ook vooral deze want die geldt ook voor mij: “Wie zit er op mij te wachten met mijn ervaringen, wat zou ik toe kunnen voegen”!
Zoals je leest, zijn er tal van redenen en ik heb er maar een paar gebruikt waardoor je niet in je Kracht, in je Ki gaat staan.. En ja, het is ook niet allemaal makkelijk, we hebben ook een persoonlijk leven, moeilijkheden op persoonlijke gebieden… is dat een reden om te zeggen, laat een ander het maar doen? Want als iedereen dat gaat zeggen dan is het moeilijk om een verandering te creëren.
Dit verhaal werd gisteren deels verteld in de Kristallen Tuin, en de aanwezige Natuur- en Kristalwezens uit verschillende lagen luisterden mee, samen met de kleine kristallen schedeltjes vlak voor de verhalenvertelster..
Vanuit hen en ook van anderen die aanwezig waren kwam: ” wat kunnen wij doen, welke betekenis kunnen wij brengen?”
“Breng hen de schoonheid in zichzelf”, zei de verhalenvertelster.. “Laat zien welke magische krachten in hen aanwezig zijn”
“Door het Bewustzijn te brengen naar hen, zien ze zichzelf en tillen zichzelf beetje bij beetje omhoog..”
“Door zichzelf te accepteren en te aanvaarden en vooral ook zichzelf Lief te hebben, onvoorwaardelijk en zonder condities.”
‘Dan zien zij zichzelf in de Grootsheid, het Goddelijk Lichtwezen die zij en wij allemaal zijn”
En toen werd het stil in de Kristallen Tuin….. de energie gonsde door en door… verbindingen tussen de aanwezige wezens trilden en ineens Sprak de grote witte Eenhoorn…. ‘Ik geef hen de kracht van de Eenhoorn via mijn hoorn’.. Spraken de Elven: ‘wij geven hen de kracht van blijheid en speelsheid wanneer ze buiten zijn’…
De aanwezige kristalwezens: “wij geven hen de schoonheid en de schatten van onze Moeder Aarde”
De andere Lichtwezens zeiden niets maar straalden Liefde en Dank uit wat werd opgenomen in het grote Lichtenergie net waar wij ook deel van uit maken.
De kristallen schedeltjes zeiden: “maar wij zijn zo klein? Wat kunnen wij dan brengen?” “Vergeleken met onze familieleden zijn wij niet zo krachtig, toch?”
En de verhalenvertelster sloot het boek en keek rond en daarna naar de kleine schedeltjes die voor haar stonden en zei tegen hen terwijl ze ieder voor ieder liefdevol aankeek: “Dat, lieve wezens, is juist de gedachte die in deze wereld zo aanwezig is. En jullie spiegelen die gedachtes terug naar de mensen die jullie ontmoeten”
“En doordat jullie samen met jullie familieleden verbonden zijn met het grote Bewustzijnveld van Eenheid waartoe ook het Universele Kristallen schedelbewustzijn behoort, maakt dat jullie heel Krachtig zijn..
En daardoor een Liefdevolle Spiegel zijn voor hen die in zich zelf willen kijken en zien dat daar het Her-inneren al aanwezig is..”
“Liefdevol aanwezig zijn vanuit Jezelf en met Jezelf en daardoor uitgroeien tot het Kosmische en Aardse Wezen wat popelt om zichzelf te laten zien… Via jou, door jou…”
En is de Kristallen Tuin niet een letterlijke tuin, het is een magische tuin..Zicht- en voelbaar in jezelf….