Maandelijks archief: juli 2014

Een verhaal uit de Kristallen Tuin

Spiegelstenen

Spiegelstenen

 

Waarna wordt aandachtig geluisterd? En waarom het een kristallen tuin genoemd wordt terwijl er geen zichtbare tuin te zien is?

Treed binnen via het elfenpoortje op de achtergrond en kom in een magische ruimte.. een ruimte gevuld met kristallen, kristallen schedels,hout, drums, boeken, mooie ‘gewone’ stenen, energievelden en een verhaal…

Het verhaal dat gaat over Spiritualiteit en wat dat woord betekent voor ieder die het hoort, leest en voelt..

Wat is Spiritualiteit? Wat zegt het jou? Welke betekenis geef je er aan?
Ik wil je uitnodigen om hier nader op in te gaan…. er woorden aan te geven voor jezelf voordat je misschien verder wil luisteren naar het verhaal wat hier verteld wordt.

 

 

Spiritualiteit is voor mij een grote transparante opbergdoos, een doos waarin je dingen stopt om te bewaren of om later nog eens op terug te komen of dierbare herinneringen. Dingen waar je nog geen plekje voor hebt of nog niet weet wat je er mee aan wilt, kan of moet..Maar die je ook niet langs je neer kan leggen omdat het je aanspreekt..
Spiritualiteit heeft zoveel aspecten, zoveel verschillende wijzes, benaderingen dat het amper te benoemen valt en eigenlijk zijn weg vindt door het laten zien, het laten ervaren en soms ook naast je neer te leggen omdat er geen resonantie is, niet bij je past of gewoon nog niet de tijd is..

Als ik het in een dichte doos zou doen dan is het uit het zicht, gaat het uit mijn gedachten of kan ik er voor weglopen.. “Wat je niet ziet is er immers niet” volgens de Mind..
Een transparante doos laat gedoseerd zien welke schatten in welke vorm dan ook in die doos liggen.

Je blijft aangeraakt worden, steeds opnieuw als je naar deze doos kijkt..En dan op een bepaald moment ben je zover en haal je de deksel van de doos en haalt er iets uit.. Iets dat je aanraakt of laat zien wat op dat of dit moment belangrijk kan zijn of belangrijk is..Voor jou of voor de situatie waar je mee te maken hebt, je kan het breed opnoemen.

Soms kan het een heel groot ding zijn waar je tegenaan loopt, soms iets heel kleins wat groot lijkt en daardoor afstoot..Je weet niet goed hoe te handelen, wilt te snel vooruit en struikelt over je eigen voeten.
Of voelt je onmachtig, twijfelt aan jezelf, anderen kunnen het beter verwoorden of neerzetten dan jijzelf

Vul je eigen situatie maar in:………………………………

Soms komt het door opvoeding, belemmeringen door patronen die ontstaan zijn uit gewoonte of aanpassen aan de omgeving waarin je leeft, woont, werkt…..

Dan ineens is het genoeg en besluit je om met jezelf aan de slag te gaan, alles overboord te kukelen en dan opnieuw te beginnen.. ” nu ben ik aan de beurt”, ‘ze zoeken het maar uit”, ” ze nemen mij maar zoals ik ben”  en zo kan ik nog verder invullen… woorden/zinnen die ook bij mij de kop op steken en soms weer door mij in die doos gestopt worden..En dan komt er weer terug naar boven:

“Nu nog niet, later wanneer ik er aan toe ben”… En wanneer ben je er dan aan toe”, is mijn vraag?

Het enige antwoord wat ik hierop kon en kan geven: wanneer je beseft dat alles een illusie is, dat niet het hebben en willen vanuit de Persoon belangrijk is maar het samen zijn vanuit het Geheel, samenwerken in Eenheid..  En dan ben je nog een individu maar je bent niet alleen…Onthechting vanuit materie, vasthouden aan oude patronen, oude pijnstukken die weer eens opduiken op een moment dat je weer even een dipje hebt of herkenning ziet..

Je hoeft het niet alleen te doen.. Sommigen vragen Engelen, Lichtmeesters om raad, anderen wachten voor spanning totdat de buitenaardsen eindelijk een keer gaan landen en met hun ‘magische toverstaf’ alles in orde maken wat deze mensheid, deze aarde aandoet en zo kunnen we nog wel wat aanvullen..

Maar wat vaak vergeten wordt is dat wij zelf in staat om onszelf te helpen, om onszelf te ‘redden’ maar dat gaat niet vanzelf
Het is niet achterover leunen in een luie stoel en het aan anderen overlaten..

Het is door velen reeds eerder gezegd: als je verandering wilt, ben dan zelf die verandering, begin bij jezelf desnoods door met iets kleins te beginnen zoals de kringen in het water..


Maar op de een of andere manier is dat toch erg moeilijk, pijnlijk en confronteren.. En hoppatee dicht gaat de doos weer en wordt weer weggeschoven..

De oerbasis van Spiritualiteit, vanuit elke vorm dan ook is contact met jezelf, jezelf durven ontmoeten en niet wegvluchten. Het begin van iedere stroming zowel religieus als spiritueel en het is het moeilijkste om te kunnen neerzetten..

Ook al wil je niet hier op Aarde zijn, je bent hier op Aarde.. je Ziel, je Hoger Zelf heeft hiervoor gekozen.. en wie ben jij in je persoonlijk zelf om te zeggen dat je dit niet wilt…En toch wordt het gezegd, toch wordt er gevlucht naar andere sferen tijdens meditaties…
Nemen we van anderen aan die vanuit hun beleving ervaringen vertellen, hangen bij wijze van aan hun lippen en geloven dat wat maar goed en mooi klinkt en wat vertel jij over jouw Eigen Ervaring dan?

” Dat is niet zo belangrijk, het is niet zo groots”.. “Ik kan de wereld niet veranderen”.. “Mijn gevoelens vertrouw ik niet”… “Ik heb nog niet voldoende geleerd” en dan ook vooral deze want die geldt ook voor mij: “Wie zit er op mij te wachten met mijn ervaringen, wat zou ik toe kunnen voegen”!

Zoals je leest, zijn er tal van redenen en ik heb er maar een paar gebruikt waardoor je niet in je Kracht, in je Ki gaat staan.. En ja, het is ook niet allemaal makkelijk, we hebben ook een persoonlijk leven, moeilijkheden op persoonlijke gebieden… is dat een reden om te zeggen, laat een ander het maar doen? Want als iedereen dat gaat zeggen dan is het moeilijk om een verandering te creëren.

Dit verhaal werd gisteren deels verteld in de Kristallen Tuin, en de aanwezige Natuur- en Kristalwezens uit verschillende lagen luisterden mee, samen met de kleine kristallen schedeltjes vlak voor de verhalenvertelster..

Vanuit hen en ook van anderen die aanwezig waren kwam: ” wat kunnen wij doen, welke betekenis kunnen wij brengen?”

“Breng hen de schoonheid in zichzelf”, zei de verhalenvertelster.. “Laat zien welke magische krachten in hen aanwezig zijn”
“Door het Bewustzijn te brengen naar hen, zien ze zichzelf en tillen zichzelf beetje bij beetje omhoog..”

“Door zichzelf te accepteren en te aanvaarden en vooral ook zichzelf Lief te hebben, onvoorwaardelijk en zonder condities.”

‘Dan zien zij zichzelf in de Grootsheid, het Goddelijk Lichtwezen die zij en wij allemaal zijn”

En toen werd het stil in de Kristallen Tuin….. de energie gonsde door en door… verbindingen tussen de aanwezige wezens trilden en ineens Sprak de grote witte Eenhoorn…. ‘Ik geef hen de kracht van de Eenhoorn via mijn hoorn’.. Spraken de Elven: ‘wij geven hen de kracht van blijheid en speelsheid wanneer ze buiten zijn’…
De aanwezige kristalwezens: “wij geven hen de schoonheid en de schatten van onze Moeder Aarde”
De andere Lichtwezens zeiden niets maar straalden Liefde en Dank uit wat werd opgenomen in het grote Lichtenergie net waar wij ook deel van uit maken.
De kristallen schedeltjes zeiden: “maar wij zijn zo klein? Wat kunnen wij dan brengen?” “Vergeleken met onze familieleden zijn wij niet zo krachtig, toch?”

En de verhalenvertelster sloot het boek en keek rond en daarna naar de kleine schedeltjes die voor haar stonden en zei tegen hen terwijl ze ieder voor ieder liefdevol aankeek: “Dat, lieve wezens, is juist de gedachte die in deze wereld zo aanwezig is. En jullie spiegelen die gedachtes terug naar de mensen die jullie ontmoeten”

“En doordat jullie samen met jullie familieleden verbonden zijn met het grote Bewustzijnveld van Eenheid waartoe ook het Universele Kristallen schedelbewustzijn behoort, maakt dat jullie heel Krachtig zijn..
En daardoor een Liefdevolle Spiegel zijn voor hen die in zich zelf willen kijken en zien dat daar het Her-inneren al aanwezig is..”

“Liefdevol aanwezig zijn vanuit Jezelf en met Jezelf en daardoor uitgroeien tot het Kosmische en Aardse Wezen wat popelt om zichzelf te laten zien… Via jou, door jou…”

En is de Kristallen Tuin niet een letterlijke tuin, het is een magische tuin..Zicht- en voelbaar in jezelf….

Tags: Spiegelstenen

Onze eerste Cruise op de Disney Magic, vakantieblog 2a

Daar is deze dan… Eerst moest er iets persoonlijks geschreven worden voordat ik het verslag van 9 dagen cruisen neer kon schrijven.. Zie blog: Ontmoeting met mijzelf in persoonlijke sfeer..

Hoe het begon:
Tijdens onze bezoeken aan Walt Disney World in Orlando hadden we vaak touringcars gezien met mensen die na hun hotelverblijf nog Disney Cruise arrangement hadden geboekt. Wij hadden dat zo eens aangezien en hadden zo iets van Cruisen dat is toch wat oudere mensen doen (bloos) en dresscode met eten etc.. Dus nee, echt een voorstelling konden we er ons niet van maken. We wisten dat één van de vier schepen, de Disney Magic transatlantisch overkwam om vanuit Zuid Europa een paar cruises te doen.. Dat doen ze al een aantal jaren.

Onze laatste echte vakantie dateerde van 2009 en begin 2013 begon het toch weer te kriebelen, tijd om het weer eens te proberen.. We wilden weer eens echt op vakantie maar waar naar toe?
Disney fans als we zijn hadden we zoiets van zullen we weer naar Amerika gaan? Maar doordat er niet meer rechtstreeks op Orlando gevlogen werd zouden we in Miami moeten overstappen.. Ook geen probleem hoor, alleen gedoe. Maar durfde ik nog wel in een vliegtuig te stappen zonder de mogelijkheid van weg te kunnen als ik bang begon te worden? En nog meer vragen die bij mij op popten en wat later in het jaar zichzelf deden oplossen..

Marnix was wat aan het rommelen op internet en vertelde dat de Disney Magic weer naar Zuid Europa kwam en cruises deed vanuit Barcelona, richting de Griekse eilanden. En was wat aan het rondkijken op de site van Disney Cruise Line (DCL) en wat begon als een grappige opmerking mijnerzijds over cruisen werd ineens opgepakt door hem..
Toen tijdens zijn speurtocht op de site bleek dat er ook 2 afvaarten uit Venetië zijn begon ik wel wat interesse te tonen, tenslotte stond een bezoek aan Venetië hoog op mijn verlanglijstje. Ik maakte nog de opmerking van: oké, maar ik wil dan wel een eigen veranda en liet het verder helemaal los.. Het kwam absoluut niet in mij op om te cruisen, zeker nadat ik de prijzen had gezien..En dan nog, zo’n giga schip op zee, nee ik zag het al helemaal voor me.. Niets voor mij.. maar toch was er iets in mij, wat het heerlijk leek.. varen op zee, aankomen in havens, niets te hoeven, niets te moeten..maar stel dat er wat zou gebeuren..

Maar ik had zoiets helemaal niet serieus bedoeld.. Echter, ik had buiten mijn echtgenoot gerekend.. die had zich helemaal ‘vastgebeten’ in dit avontuur en voordat ik er goed en wel rekening mee had gehouden was er dus vorig jaar een cruise geboekt..Afvaart en terugkomst in Venetie, 9 nachten op zee, 4 Griekse en 1 Turks havenstad met de nodige excursies op een Disney cruise schip..Met een hut( state-room) met eigen veranda..Kassa ping ping. Het duurde nog meer dan een jaar voordat het 26 juni 2014 was maar zijn voorpret was er niet minder om..
Gelukkig is er een Disney forum board waar hij zijn hart kon ophalen want ik had na een paar keer moeten luisteren even helemaal gehad met de voorpret van hem, tenslotte waren er nog andere dingen die ook mijn aandacht vroegen.

Maar alleen maar cruisen? Nee we wilden ook nog iets van Venetië zien en Rome stond ook nog op mijn verlanglijstje.
Dus na 4 nachten Rome, 2 nachten Venetië was het tijd om dat te gaan doen wat de aanleiding was geworden tot onze vakantie.. Wij zouden gaan ervaren of cruisen met een joekel van een schip iets is wat ons zou bevallen..

helemaal achteraan met de rode schoorstenen.. gezien vanuit de peoplemover

helemaal achteraan met de rode schoorstenen.. gezien vanuit de peoplemover

 

ijssculptuur en daarachter een blik in 1 van de restaurants

ijssculptuur en daarachter een blik in 1 van de restaurants

Nu zijn we wel gewend aan de Disney manier van werken maar dit was toch iets anders.. Met onze koffers gingen we op weg lopend en via de peoplemover naar de Cruise terminal in Venetië en daar zagen we het schip liggen.. Onze gastheer voor 9 nachten..11 dekken hoog..
Daar waar we naar uit hadden gekeken ging beginnen.. Ingecheckt en dan via de sluis naar binnen.. Al waar iedere gast met naam en applaus welkom aan boord werd geheten. En als er iets is wat ik liever had willen vermijden dan was het dat wel..maar onderdeel van het spel..

 

 

Onze koffers zouden pas later bij de kamers gebracht worden dus tot die tijd konden we het schip verkennen.. Mijn hemel, echt een drijvend hotel..Met vloerbedekking, liften, theater, bioscoop 4 restaurants, bars, eettentjes, zwembaden noem maar op je kon het er vinden behalve casino’s ( Disney beleid)
Ik heb me vergaapt aan alles wat ik zag, en als ik niet naar buiten keek had je nog niet eens het idee dat je op een schip zat.
Natuurlijk moesten er nog wat dingen geregeld worden die niet helemaal goed waren gegaan bij de reservering maar dat was zo gedaan..
En aangezien het al voorbij middag uur was hadden we toch trek in een hapje en gingen dus op zoek naar iets te eten.. En gevonden.. ik hou even op met beschrijven maar als mensen zeggen dat ze kilo’s aangekomen zijn met cruisen neem maar van mij aan dat dat klopt..
Wat een variatie, van vis tot vlees, van fruit tot verschillende groentes.. zuivel, toetjes ( Jammie) brood, slades, rijst, pasta etc etc etc etc etc..
En het dagelijkse protocol van Disney als je ieder restaurant binnenkomt.. hygiënische doekjes om je handen te ‘wassen’
Later bleek ook bij de excursies waarbij je het schip verlaat je binnenkomt en je handen moet reinigen bij de gangboord.

De veiligheidsprocedure moest ook geoefend worden dus toen er een alarm afging stonden we netjes opgesteld op het punt waar we moesten zijn onder een giga reddingsboot..

Sail away party..

Sail away party..

Na de Mickeys Sail Away party met Mickey, Minnie, Donald, Pluto, Goofy, Knabbel en Babbel was het tijd om eens te kijken of de koffers inmiddels voor ons verblijf stonden en op te frissen voor het avondeten. Die stonden er dus snel uitgepakt en dan op weg naar ons eerste restaurant

Wij hadden ons diner om 18.15 uur en hadden een supergezellige tafel bleek.. moet je ook maar afwachten.. anders is 9 avonden samen eten op een bepaald moment moeilijk. De bediening aan de tafel zijn steeds dezelfde, ook al rouleer je van restaurant. Zij rouleren mee.. Je mag van alles bestellen in meervoud zelfs.

De afvaart uit Venetië was in 1 woord: GEWELDIG

inkijk in de Canal Grande van Venetië

inkijk in de Canal Grande van Venetië

Hoewel ik toch wel wat hoogte vrees heb en niet zo goed over de reling durfde te kijken( later werd het iets beter) heb ik genoten van het overzicht maar ook van de reacties van mensen als een cruise schip en zeker een Disney schip de haven verlaat.. Mensen die kijken en zwaaien, in het begin heb je zoiets van ik zwaai niet terug maar daar kom je gauw van terug..
Venetië is dan toch prachtig om te zien, het overzicht naar de Canal Grande met de bootjes en de gondels.. Ik heb genoten…

’s avonds nog een show gezien, nog wat gedronken en toen onze kamer opgezocht en gezeten op het balkon. De volgende dag hadden we een zeedag, richting onze eerste havenstad.. Wat spulletjes gewassen, dat is ook nog een avontuur om je kleding te kunnen wassen en drogen.. Geloof dat iedereen dat idee had om te gaan wassen.. Dus hebben we ook meegemaakt..
Marnix had een wine tasting en toen hij even moest wachten was hij in een grote patrijspoort gaan zitten en zag ineens een dolfijntje langskomen.. Met een paar buitelingen boven de golven was het dier ook ineens verdwenen maar gelukkig zijn er foto’s.

Dolfijntje langszij het schip. gezien vanuit grote patrijsboord

Dolfijntje langszij het schip. gezien vanuit grote patrijsboord

Ik geloof dat er meer dan 1800 gasten, capaciteit is 2500 waren op het schip met 1000 personeelsleden.
Die dag hebben we het schip verder verkend en kennisgemaakt met alles wat er te doen was en gesnoept van veel lekkere dingen en ons verbaasd over de hoeveelheden die veel mensen op hun bord leggen en dan vervolgens niet opeten.

Kennis gemaakt met het Palo restaurant voor een diner op sjiek en heerlijke brunch..In de link staat deze op de Disney Magic. Heerlijke gerechten en ook bediening die er plezier in heeft om je te laten genieten. En we hadden een klein voorschot op ons 10 jarig huwelijk genomen

reden voor een feestje, het is zo september

reden voor een feestje, het is zo september

Softijsautomaten ontdekt met lekkere smaken en gelukkig was er ook gedroogde pepermunt voor thee.. 24 uur per dag.
Deze zeedag hadden wij echt nodig om bij te komen van Rome en Venetië, de rust van het water, het blauwe van de zee en vooral het ontspannen was heerlijk.. Dit viel niet tegen.. Het slapen ging goed, doordat wij ook midscheeps sliepen voelde je alleen het brommen van de scheepsmotoren als een zachte trilling door je bed gaan.. En de Adriatische Zee is heel erg kalm..Genoten van de sterren, helaas niet zoveel als ik had gehoopt te zien maar ook zo’n schip heeft veel strooilicht..
Er is van alles te doen op zo’n schip dus vervelen hoef je je absoluut niet.. Brent, onze cruisedirector from Australia… met zo’n verschrikkelijk accent 😉 vertelde iedere dag wat er allemaal te doen was via de intercom. En ook was er dagelijks een Navigator waarin van alles te lezen was.. Ons bed werd iedere avond netjes opengedekt en stond er weer een mooie handdoekfiguur te wachten met lekkere chocolaatjes..

Op de heenreis genoten van prachtige zonsondergangen, op de terugreis van zonsopgang

ro,ven.cr,ven'14_201

zonsondergang

zonsopgang bij Mykonos

zonsopgang bij Mykonos

 

 

 

 

 

En zoals we op de laatste dineravond tegen elkaar en onze tafelgenoten zeiden, wij zijn hooked aan het cruisen bij DCL. Cruisen is een mooie en dure manier om toch wat indrukken te krijgen van havens die je bezoekt en plaatsen die je dan bezoekt. Mooi om dan nog een keertje zo terug te komen.

de bediening van tafel 50..  Ook zij maakten een sprookje waar

de bediening van tafel 50.. Ook zij maakten een sprookje waar

En aan alles komt ook een eind maar nog niet aan dit blog.. We hebben 5 havens bezocht met excursies en die komen in het volgend blog Disney Cruise vakantieblog  2b te staan met de foto’s erbij.

 

 

Een ontmoeting met mijzelf in persoonlijke sfeer

Praktijk Spiegelstenen staat voor een ontmoeting met jezelf.. de uitnodiging om in de spiegel te kijken naar wie jij eigenlijk bent.. door alle lagen heen en krijgt ook positieve reacties hierover van mensen die dit ervaren hebben in sessie of na kristallen chakralegging.

De afgelopen dagen word ik uitgenodigd om in die spiegel te kijken.. en dat is soms behoorlijk confronterend..
Na de vakantie waarvan ik zeker nog het verhaal over de cruise zal schrijven 🙂 heb ik moeite om weer terug in het ritme te komen.. Om de dingen te doen die ik leuk en prettig vind.
Natuurlijk speelde het warme, broeierige weer van de afgelopen dagen niet echt mee.. en de redelijk slecht geslapen nachten al helemaal niet. En nee, ik kan niet iedereen de schuld geven dat ik niet goed in mijn vel zit.
Maar het is wel zo dat het bombardement van lage energievelden zoals bijv de berichtgeving over MH 17, de gevechten in Gaza etc in mijn slaap blijven terug komen. Hoe hard ik ook probeer om te trilling hoog te houden, merk ik de invloed.. Ook de ervaringen van de vakantie komen steeds opnieuw terug.. Dingen die indruk op mij maakten en soms onprettige gevoelens opriep op dat moment worden uitvergroot in mijn dromen..

Het is zeker voor mijn nabije omgeving niet altijd prettig om nu in mijn buurt te zijn. Dus werd ik energetisch uitgenodigd om voor de spiegel te komen en te voelen wat er nu allemaal gebeurt en vooral waarom ik het laat gebeuren.. En nee, leuk was het niet.

Dingen, situaties waarvan ik dacht ze verwerkt te hebben en daardoor ook losgelaten te hebben lieten zich opnieuw zien. Dingen waarvan ik gedacht geaccepteerd te hebben, melden zich weer in volle hevigheid terug. Confronterend zijn ze zeker met de vraag in mijzelf: “waarom nu op dit moment”

Helaas is dat antwoord nog niet opgekomen maar ik heb vertrouwen dat het zeker ergens op gaat poppen..
De volgende vraag komt dan ook naar boven: “wil ik nog wel verder met Spiegelstenen, is het gewoon niet de bedoeling om gewoon alle edelstenen, kristallen en kristallen schedels te laten zijn voor wat het is en een andere koers in te slaan”?
Of om gewoon een baan te gaan zoeken en het spirituele te laten voor wat het is? Mijn partner zou daar erg blij om zijn, dat is ook zijn stille wens weer nu het beter gaat met mij dat ik weer deel ga nemen aan het arbeidsproces.
Het antwoord weet ik ook nog niet en het is nu ook niet de goede periode om daar een beslissing over te nemen. Want wat wil ik dan?

Wat ik wel weet is dat ik gewoon genoeg heb van de nieuwssites, kranten,van alle social media berichten over rampen, oorlog, doden, propaganda etc etc. Het is een waterval van emoties waarvan ik nu gewoon genoeg heb, hoe erg dit ook moge zijn. En dan hebben wij nog niet eens televisie in huis en de radio staat ook niet aan. Maar via internet komt genoeg binnen. Natuurlijk kan ik de laptop en mobiele apparaten uitzetten maar eigenlijk probeer ik juist om dat niet te doen..

Het is een test zo voelt het voor mij, om toch dicht bij mijzelf te kunnen blijven en het daar te laten waar het hoort, niet op te nemen maar vanuit Groot Overzicht te kunnen blijven waarnemen en observeren

Misschien heeft Osho wel gelijk:

Een ontmoeting met Mijzelf, misschien toch niet zo ruimdenkend en tolerant naar andere levensstijlen als dat ik altijd gedacht had.

Een ontmoeting met de onrust in mij, die mij nu opjaagt en waardoor ik mij laat opjagen.
Maar een onrust die zich vooral in huis laat zien, zich uit richting mijn partner en onze dieren en verdwijnt als ik weer buiten ben of net zoals gisteren onze kleinzoon weer zie en trots ben op zijn ouders.. Zoals ik ook trots ben op mijn zoon dat hij ondanks alle tegenslag en problemen probeert om op zijn manier het beste ervan te maken, ook al is dat niet altijd wat wij verstandig voor hem vinden of het op een andere manier zouden doen.
Trots ben op mijn partner omdat hij is wie hij is ook al is dat soms moeilijk te begrijpen.
Bezoeken die ik graag wil afleggen maar de puf er niet voor kan vinden vanwege de afstand.. Heen gaat goed maar later terug is dan moeilijker..

 

Lieve Spiegel, als ik naar mijzelf kijk zie ik een vrouw die nu wat ‘vastloopt’ en misschien gaat het morgen weer beter en is het een moment opname die dan later weer terug komt of niet.
Maar het opschrijven geeft woorden aan mijn emoties op dit moment en laten mij beseffen dat het een goed idee is geweest om Spiegelstenen deze maand rust te gunnen en na te denken over het concept..

Nu voel ik zachtjes weer de energie stromen terwijl mijn voeten opgevouwen onder mijn stoel staan omdat er een grote hond onder de tafel ligt, met zijn rug dicht tegen mijn benen aan..
Kijk ik naar buiten, zie de insecten rondvliegen, hoor de wind ruisen door de openstaande deur en als ik mijn ogen sluit, dan komt er het beeld van de blauwe zee naar boven en voel ik de wind weer door mijn haren gaan..

cropped-roven.crven14_145.jpg

En voel ik weer ruimte ontstaan in mijn hartgebied, vertrouwen dat dit een periode is waarin er schaduw moest komen zodat ik de zonneschijn weer kan waarderen..

Ik las een mooi citaat in de Spiegelbeeld van deze maand:
“Wat staat jou in de weg om de ander werkelijk te ontmoeten?”

Ik stond mijzelf in de weg om mijzelf werkelijk te ontmoeten.

Aanraking

Aanraking

Reisverslag van een mooie en inspirerende vakantie 2014 deel 1

En ook de leerlessen die er voor mij ingezeten hebben..

Onze eerste, echte buitenlandse vakantie sinds 2010.. een vakantie die vorig jaar (2013) al besproken en geregeld was en vol verwachting naar uitgekeken werd.
20 juni was het dan zover, in de ochtend ons drietal naar het bernersennenhotel gebracht en daarna richting Schiphol.. Eerste verblijf van 4 dagen was Rome.. Een stad die ik heel graag wilde zien en ervaren

uitzicht

uitzicht

En ervaren heb ik deze stad, mijn hemel wat een heuvelachtige stad.. Warm, lawaaierig, weinig wind en vooral heel veel auto’s en ook mooie dingen zoals bijv het Colosseum, de uitkijkpunten over de stad zelf, fonteinen, Vaticaanstad op zondag met in de verte de Paus, die zijn zondagsboodschap doorgaf.. Heel bijzonder om daar te zijn ondanks dat ik niet religieus ben en heel weinig met de RK kerk heb. Toch gaf het daar te staan en te ervaren een vorm van rust. De hectiek van de stad Rome was buiten blijven staan achter de pilaren. Natuurlijk wel een kaart met het poststempel van Vaticaanstad gestuurd hé.. 2 zelfs

toegang tot Vaticaanstad

toegang tot Vaticaanstad

 

Pauselijk paleis met de paus zelf

Pauselijk paleis met de paus zelf

En wat had ik mijzelf verkeken op deze stad.. Niet ingelezen, niet begrepen dat Rome de stad van de 7 heuvelen genoemd wordt. Opletten waar ik mijn voeten neerzette, zodat ik niet zou struikelen over alle oneffenheden.. De warmte op mijn huid die dit niet gewend was, ik zelf die moest wennen aan de warmte en vooral ook de hoeveelheid auto’s kris kras doorelkaar en vooral en vele lopen. Gelukkig hadden we een prachtig hotelvilla die je raad het al ook halverwege een heuvel lag dus oh oh wat ben ik mijzelf daar tegen gekomen.. Maar ook genoten van al het moois dat te zien was, het heerlijke ijs en vooral het thuiskomen in de rust van de villa tuin.. Achter de hoge muur was Rome dan even ver weg..
We hebben ons vergaapt aan alle pracht en praal in het Vaticaan museum, sommige zalen waren energetisch niet prettig voor mij zeker met alle donkere schilderijen maar er was nog genoeg te zien. Vooral de Egyptische afdeling gaf een heel fijn gevoel om daar te zijn. Veel stukken die uit Egypte in de vorige eeuwen zijn ‘meegenomen’ waren daar te zien en dan toch ook zo vreemd om het in het Vaticaan museum te zien.. ro,ven.cr,ven'14_50

 

Ook heel bijzonder was het bezoek aan de Sixtijnse Kapel. Je mag daar geen foto’s maken, je wordt er als het ware doorgejaagd tenzij je een plaatsje weet te bemachtigen op de banken tegen de muur, door de beveiliging die daar aanwezig is. Maar o..o…o… wat is deze prachtig versierd met fresco’s en goudkleurige barok. Geen greintje muur of plafond is onbeschilderd gelaten.

Ook de prachtige, in de steigers staande Trevi fontein is bezocht en gegniffeld om de mensen die probeerden om achter de transparante omheining een muntje in de lege fontein te gooien.. Soms lukte het en even zo veel keren ook weer niet. Inmiddels zouden ze er een vorm van stellage overheen bouwen zodat je toch nog een muntje kon gooien.. Of ze dat al gedaan hebben weet ik niet.

Trevi fontein in rehab

Trevi fontein in rehab

Maar op dinsdagmorgen zeiden wij Rome vaarwel en gingen per hogesnelheidslijn naar Venetië, ons 2e verblijf. Een reis van ongeveer 3.5 uur per trein. Rustig in de 1e klas naar buiten kijken..Genoten van het mooie landschap om ons heen.

Venetië Canal Grande

Venetië
Canal Grande

Venetië, een stad die wij al zolang wilden bezoeken en nu waren we onderweg. De lange brug over, die  Venetië met het vaste land verbindt en bij het uitstappen kwam er een vol verwachting gevoel over mij heen.. 2 nachten zouden we in deze stad vertoeven, genieten van al het moois dat te zien was.. Canal Grande, San Marcoplein, alle kanaaltjes, de gondels om te zien en vooral geen enkele auto! Rust  en natuurlijk ook warm en zonnig maar er stond een heerlijk briesje af en toe. En vooral geen heuvels op en af maar wel bruggetjes en bruggen.. Het was onze eerste keer in Venetië dus niet bekend en dan kom je daar het station uit en het eerste wat je dan ziet liggen is een hele grote brug over Canal Grande heen.. met daarnaast een vaporetto halte maar wisten wij op dat moment veel..
Kan je je het voorstellen, een loeizware koffer, een grote hoge brug, geen rolmogelijkheid en die koffer moest de brug over..
En ja hoor, ineens schoot een Algerijn/Nigeriaan? naar ons toe en wilde wel de koffers over de brug heen dragen. 2 euro per koffer per brug.. Aangezien ik het zelf niet zag zitten hebben wij dat aangenomen en eerlijk is eerlijk hij is niet met onze koffers er vandoor gegaan.. Maar er kwamen nog 2 bruggetjes, einde van het verhaal… wij zijn als toerist er mee in gegaan toen hij aangaf dat hij de koffers wel naar het hotel wilde brengen. Ook dat heeft hij netjes gedaan..Met het bedrag wat wij hem gegeven hebben was hij ook content.

Ons hotel gevonden, koffers achter gelaten, kamer gezien.. rood, rood en nog eens rood.. maar oké het was voor 2 nachten, dus ik had ook geen zin om weer een andere kamer te vragen.. tenslotte sliepen we er in.. en ondanks dat rood een temperamentkleur is heb ik toch goed geslapen. Rood staat ook voor aarding, diep gegrond worden..

ons rode boudoir voor 2 nachten

ons rode boudoir voor 2 nachten

Venetië is een mooie stad maar ook hier had ik geen rekening gehouden dat er zoveel bruggetjes zijn.. grote, minder grote maar ook kleintjes.. want ja, alles wordt doorsneden met kanalen. Nee we hebben geen gondelvaart gemaakt.. ik durfde niet in de gondel nog afgezien van de peperdure prijs. Maar het was een genot om de gondeliers aan het werk te zien en soms hoorde je een paar tonen van een serenade afkomstig uit een gondel.. Al het verkeer gaat over water, waterbussen (vaporetta’s) en water taxi’s. Naar de eilanden gaan ook veerdiensten..

Prachtige maskers gezien, helaas geen ruimte om mee te nemen en eigenlijk voelt Venetië heel veilig ondanks alle smalle steegjes, dat had ik ook niet verwacht.. San Marco plein bezocht, de klokkentoren ‘beklommen’ met de lift en een prachtig uitzicht daar boven. Ja we hadden nog geluk met die mooie zonnige dag. Over de Rialto brug heen gelopen en op een bepaald moment hielden mijn knieën het echt voor gezien.. Letterlijk kon ik geen brug meer zien maar helaas moesten we nog een paar over voordat we weer terug bij het hotel waren.
Lekker gegeten en de quote van de dag gehoord: “Wij zijn een restaurant, meneer en geen fastfood tent” tegen een gast die wilde bestellen en het hem niet snel genoeg ging.. 🙂

De volgende dag was het weer niet zo mooi, beetje onweers-dreigend met regen en besloten we dat we het Dogenpaleis en San Marco Basiliek wilden bezoeken.. gezien de lange rij voor de Basiliek gingen we maar eerst richting het Dogenpaleis. Dat bleek een goede keus te zijn want tijdens ons bezoek barstte de hemelsluizen open en kwam de regen omlaag zetten.
Inmiddels was ook het Disney cruiseschip aangekomen in Venetië en hadden deze mensen nog een dagexcursie Venetië. Dus overal Disneybordjes. 😉 en kregen wij een voorproefje wat ons nog stond te wachten.. Want natuurlijk waren wij niet zomaar in Venetië maar dat komt in een ander reisblog te staan..
Het Dogenpaleis was mooi om te zien en bijzonder om over een aantal eeuwen oude mozaïekvloeren te lopen maar ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik genoeg barok voor de komende jaren heb gezien. Zowel tegen het plafond als tegen de wanden. Overdaad schaadt heb ik wel eens gehoord maar dat gold blijkbaar niet in die periode..
Ook een rondje door de gevangenis die verbonden was met het paleis en ja, dan mag men hier niet klagen als men daar de kerkers zag.

Dogen paleis met Marnix

Dogen paleis met Marnix

Toen wij het Paleis verlieten was het inmiddels droog geworden en amper mensen voor de basiliek.. dus snel onze rugzakken in bewaring gegeven en toen naar binnen.. Prachtige entree, prachtige muurschilderingen in bladgoud tot zelfs in de koepels toe.. Je vraagt je toch af hoe men dat in die periode gedaan heeft. We zijn niet overal geweest, want voor sommige dingen moest je apart entree betalen en dat hadden wij althans ik er niet echt voor over.. Ik hoefde niet zo nodig in de schatkamer te kijken.. De basiliek gaf al een goede indruk van het geld wat de kerk in die periode bezeten heeft en misschien nog wel bezit.

San Marco Basiliek binnenkant

San Marco Basiliek binnenkant

 

San Marco Basiliek buitenkant

San Marco Basiliek
buitenkant

En eerlijk is eerlijk, hoewel de buitenkant in de steigers staat, vind ik dat nog veel mooier dan de binnenkant.
Maar we hebben het gezien, gewandeld langs de Canal Grande, ons vergaapt aan alles wat er ook te koop is, gesnoept van het heerlijke ijs en lekker gegeten.
Op de terugreis zijn we nog 1 nacht in Venetië geweest, in een ander hotel met een fijne binnentuin en zijn met de watertaxi naar een glasblazerij geweest.. Murano glas is een van de dingen waar Venetië ook om bekend staat.

Als we hadden verwacht dat we een glasblazer aan het werk zouden zien met een mooie creatie dan was dat een teleurstelling.. Ja zeker was er een glasblazer die een 13 in dozijn vaasje blies en daarna kapot gooide in een glasbak zodat het opnieuw gesmolten en hergebruikt kon worden. Misschien hadden we de pech dat we net de verkeerde glasblazerij bezochten, hou mij ten goede.. Maar we moesten het doen met foto’s waarop mensen aan het werk waren om mooie creaties te maken. En natuurlijk een winkel waar je allemaal dingen kunt kopen of blauw schrikt van de prijzen van de grotere, ongeprijsde artikelen. Ik zag het al helemaal voor mij, 3 grote berners met wapperende staarten en dan een mooi beeld hebben staan.. Jullie krijgen zo ook wel het plaatje voor je.. 😉

Klein dolfijntje gekocht en toen weer terug met de streek- vaporetta naar Venetië-stad. Wat uitgerust en opgefrist op de hotelkamer en toen weer terug naar het San Marco plein om afscheid te nemen van de Disney Magic die 9 nachten ons verblijf was geweest. Toch wel heel speciaal om dat grote cruise schip weer uit te zien varen met een nieuwe groep mensen aan boord, die misschien wel net zo vol verwachting uitkijken naar hun belevenissen zoals wij dat gedaan hebben..

bye bye Magic

bye bye Magic

De volgende dag was het tijd om nog een derde koffer erbij te kopen…( Want ja, met alle souvenirs zaten wij ver over het toegestane gewicht, dus dat was bijboeken geblazen.)  Geen straf hoor maar wel heel warm, zonder een zuchtje wind.. wat een verschil bij het eerste bezoek..
Je kon ook wel merken dat ons hotel in de wat betere buurt lag.. Mijn hemel wat een modehuizen, -merken. Je kon het zo gek niet opnoemen of het was er wel.. Zelfs nog een Ferrari shop en natuurlijk ook een Disney store.. Helaas had ik niet meer de puf om het prachtige masker dat ik in het begin gezien had maar toen niet had meegenomen te gaan halen.. maar ik kom nog wel eens terug en hoop dat het er dan nog steeds is..

En toen was het echt voorbij en moesten we met de koffers en al op weg naar het vliegveld.. Via het water, dus we konden nog genieten van alles om ons heen.. geen bruggen meer om over heen te lopen( strompelen)

Op het vliegveld spullen omgepakt in de 3e koffer en netjes gewogen zodat we binnen de toegestane gewichten van 23 kg bleven.. de 3e koffer woog 16 kg.. ik zeg eventjes niets.. 😉

En met 27 graden Celsius vertrokken we en met 17 graden Celsius in de regen kwamen wij zondag 6 juli in de vroege avond weer aan.. Heel veel foto’s en herinneringen rijker.. Wat schrammen en blauwe plekken voor mij erbij maar het is een reis geweest die heel veel heeft gebracht en laten zien..

weer terug naar huis

weer terug naar huis