Mijn inspiratie komt vaak tijdens de ochtendwandelingen met onze 3 honden of tijdens het strijken..Op die momenten kan ik mijn hoofd leegmaken en borrelen vaak hele gesprekken en/of verhalen naar boven. Soms overdenk ik een sessie, het gesprek wat ontstaan is of iets wat ik gelezen heb of ineens naar boven komt in mijn gedachten..
Vanmorgen kwam de openingsregel naar boven: “Wat heb jij nodig?”
Maar ook: “Wie ben jij?”

De laatste regel ken ik wel uit het healer/reader traject wat ik volgde.. Tijdens een van die bijeenkomsten kwam een oefening waarbij wij aan elkaar moesten vragen ” Wie ben jij” in tweetallen, eerst de een ongeveer een kwartier, afgewisseld door de ander. Steeds opnieuw alleen die vraag: “Wie ben jij?”
Stel je maar eens voor: je zit tegenover iemand en steeds opnieuw die vraag, alleen maar die vraag.. In het begin komen de antwoorden snel, oppervlakkig,alles wat je hoofd bedenkt spreek je uit. Soms voel je je wat ongemakkelijk of lachend als je het antwoord geeft. 1 woord maar, meer niet. Na ieder antwoord komt opnieuw dezelfde vraag: Wie ben jij?” en als je al een aantal antwoorden gegeven hebt, merk je stilaan dat het steeds moeilijker wordt om een antwoord op die vraag te geven.. Moeilijker omdat je hoofd nog steeds zoekt naar een bevestiging op een antwoord wat je reeds gegeven hebt.. De pauzes tussen vraag en antwoord worden langer, je gaat steeds dieper zoeken voor een antwoord op die vraag.. Dan als je een antwoord gegeven hebt, komt die vraag opnieuw… en opnieuw..
En ineens ervaar je dat het niet meer je hoofd is die antwoorden gaat geven, want de antwoorden zijn anders, gaan dieper. Het duurt langer voordat er een antwoord komt vanuit jezelf.. Je eigen IK neemt het over.. ” WIE BEN JIJ?” Steeds opnieuw wordt je uitgedaagd om nog dieper in jezelf te keren, soms kan je geen antwoord geven en haal je je schouders op.. maar daar is de vraag opnieuw, resonerend op de trillingen in je lichaam.. Steeds meer in jezelf kerend..steeds dichter bij je Essentie, je Zijn komend.. Met je innerlijke ogen zien, Wie jij Bent maar het nog niet kunnen uitspreken. Geremd door de beperking om het te kunnen laten zijn, alle oordelen en meningen opzij kunnen zetten…om het te laten zijn..
Dan zak je ineens door de bodem, je houvast en neemt je Hoger Zelf, je Ziel het over.
Weg uit je Ik-vorm, je persoonlijke zelf, alle etiketjes en hokjes om je heen, zelf geplaatst of door andere ingestopt..
Niets doet er meer toe, benamingen die de lading niet dekken want jij bent dat niet..
Jouw talenten, ervaringen,jouw gaven zijn voor jou en ook al hebben anderen soortgelijke ervaringen, die horen bij hen.. Niet bij jou.. .
Maar als je dat allemaal laat zijn voor wat het is, een spiegelbeeld..
Kijk maar eens in de Spiegel, wie is de persoon achter het Spiegelbeeld wat je aankijkt met ogen die je kent, een gezicht dat je bekend is. maar vanuit een dieper beeld laat deze je zien Wie jij bent..
JIJ BENT UNIEK, een wezen verbonden met anderen maar onafhankelijk.. Jij bent de enige in jouw leven net zoals anderen ook de enige in hun leven zijn.. Natuurlijk zie je gelijkenissen en overeenkomsten, soms herkenning maar toch is ieder Wezen uniek.

Vaak ‘weten’ wij ook van onszelf, het wordt ons verteld in spirituele boeken, soms bij healingen of andere spirituele bijeenkomsten.. Als er transmissies( energieoverbrenging) ervaren worden voelen we die Grootsheid in ons… En op dat moment willen we niets meer dan dat gevoel vast blijven houden, die herkenning niet meer weg laten glippen.. En soms kan dat ook voor een poosje, we mediteren, volgen nog meer workshops of bezoeken nog meer bijeenkomsten.. Alles om dat gevoel maar weer terug te halen, te ervaren..
Maar op een bepaald moment zakt het af, komen er beslommeringen op de weg waardoor je aandacht afgeleid wordt en voordat je er erg in hebt ben je weer meegenomen in het leven van alledag. En soms maak je tijd voor jezelf om nog eens het gevoel van die Grootsheid te ervaren maar merk je dat het niet meer zo goed gaat..

Soms heb je ook financieel niet de ruimte om nog meer bijeenkomsten, workshops of sessies bij te wonen. En vraag je je misschien af of je het nu kwijt bent..
Het antwoord daarop is kort en simpel: “NEE”

Nee, je bent het niet kwijt, het is opgeslagen in je cellen, in je energiesysteem zoals ik dat noem. Opgeslagen in de blauwdruk van je DNA, maar het kan zich niet zelf manifesteren. Want je fysieke lichaam is het vervoermiddel op deze aarde van je Ziel.
En dan komen we op een veelzijdig terrein waar verschillende opvattingen over zijn maar ik wil het gewoon vanuit het Gezichtsveld bekijken hoe mijn Essentie dit ervaart..
Kort samengevat: de Ziel of Hoger Zelf van jou beste lezer is zo hoog in trilling dat het een fysiek voertuig nodig heeft om zich hier op deze aardbol te manifesteren, te settelen als het ware.. En dat fysieke voertuig is ons lichaam of we dat nou fijn vinden of niet.. De Ziel heeft dit lichaam gekozen om de ervaringen op te doen die het anders niet fysiek kan doormaken. Dus eigenlijk heeft het fysieke lichaam een prachtig Doel.. drager van iets Groots, ons Zelf.. Het lichaam brengt de Ziel naar de plekken waar ze heen wil.. of dat nu letterlijk op 2 benen is of zelf een vervoermiddel nodig heeft..En dan kom je op iets wat ik niet begrijp, de afwijzing van dit lichaam door te zeggen dat je naar Huis wilt, dat je hier niet op deze Aarde, in deze dimensie wilt zijn..
Bekijk eens wat er gebeurt, jouw Ziel, jouw Hoger Zelf heeft jouw fysieke lichaam nodig om te kunnen leren, ervaren, begrijpen en jij als persoon wijst dat af! Door bijv. heimwee te voeden met energie, ontneem je dus je Essentie ( dat wat je bent, wat wij allemaal zijn) de mogelijkheid van ontwikkelen af..Want je bent alleen maar bezig met ‘Hoe kom ik weer daar waar ik wil zijn, of beter nog: ik WIL hier helemaal niet zijn.

Maar waardoor komt dat gevoel, waarom willen velen niet op deze Aarde zijn..
Globaal komt het doordat de energie op de Aarde erg divers is.. Deze aardbol is een bijzondere leerschool door alles wat zich op/in deze wereld afspeelt.. de diversiteit van volkeren, dualiteit in oorlog en vrede, arm en rijk, ontwikkeling en afstomping.. Noem het eigenlijk maar op, het is te vinden op deze Aarde..
Maar als je dit dus wilt leren zul je jezelf ( Hoger Zelf)omlaag moeten halen naar deze dimensie, en dat kan wel een zeer grote schok zijn voor het energielichaam die dit niet gewend is..

Als je nooit iets ervaren hebt, dan weet je niet wat het is totdat je het ervaren hebt.. Je kan je er een voorstelling van maken, voorbereiden maar totdat je het letterlijk meemaakt zal het altijd een voorstelling blijven.. Iets buiten je zelf, binnen je eigen gegeven kaders.
Dus je bereidt je aan Gene Zijde zo goed mogelijk voor en als je ‘denkt’ dat het zover is, maak je de Sprong naar beneden..Je Essentie heeft zich voorgenomen om alles wat ze is in Licht mee te nemen en niet te vergeten maar hoe lager je komt vanwaar je gestart bent, des te dichter wordt de materie om je heen.. Krampachtig probeer je vast te houden maar steeds verlies je wat van je Lichtheid. Althans dat denk je, het is er nog wel maar niet meer goed voelbaar..En dan als je het proces afrondt en het leven start van een mens, ligt er een sluier tussen jou wie je nu bent op deze aarde en dat wat je Essentie is, je Hoger Zelf.
En die schrikt zich een hoedje bij wijze van spreken.. Want alles wat in de voorbereiding besproken is valt in het niet bij de ervaring.. Je kan niet weg, je bent gebonden aan je lichaam.. Je leert dingen die anderen graag willen wat je leert, conditioneringen genoemd.. en soms in je Dromen, of op momenten dat je je veilig waant kan er een sprankje doorbreken.. een Verbinding tussen Daar en Hier..of misschien wel beter Hier en Hier..

Al die ervaringen, die emoties hebben hun plek in de onderste 3 hoofdchakra’s, de Basis, de Buik en de Zonnevlecht..
Het Hartchakra (nummer 4)is de verbinding tussen de onderste en de bovenste hoofdchakra’s, de Brug zou je kunnen zeggen..
Maar de Brug wordt vaak niet overgestoken.. Meestal is het vanuit het Hart een directe weg naar boven, richting de Kruin en wordt de weg naar beneden liever niet afgedaald.. want daar zit pijn, verdriet, angst, emotie, oude stukken soms meegenomen uit vorige levens etc ( hierover wordt apart nog geschreven)

En dan kom je op het punt om al die ervaringen en emoties een plek te gaan geven.. Want om te kunnen Groeien en verder te ontwikkelen in de Nieuwetijdsenergie, het Belichamen van je Essentie ( ascenderen) is het belangrijk om die onderste chakra’s mee te nemen in dit proces. Want daar zitten vaak de zogeheten saboteurs ( stemmetjes) die op een bepaalde manier tegenwerken.

Maar dan nog, zoals eerder geschreven: je “weet” dit. Je hebt er hard aan gewerkt, diepgaande healingen, consulten en andere dingen gedaan om te ontwikkelen en nog loop je er tegen aan.. “Wat moet ik dan nog doen,” lijk je te verzuchten.

Het antwoord is simpel, je fysieke lichaam meenemen.. Kosmische energie ervaren werkt op dat gedeelte wat het kan bevatten.. Dus de hogere lichtlichamen, de hogere energievelden van de bovenste chakra’s. De diepere lagen van je lichaam tot op de DNA van je cel..
En daar komt dus een moeilijkheid, die cel kan er niets mee.. Ja onthouden maar kan het niet doorsturen naar de andere cellen omdat deze allemaal vast zitten in het lichaam..Dus ja de meridianen, (energiebanen) stromen allemaal door, we gaan naar de acupuncturist of – pressuur om nog wat beweging en doorstroming te maken en ook dat werkt voor een poosje en dan hebben we weer een nieuwe behandeling nodig..

Je cellen ‘moeten’ in beweging komen, je lichaam bestaat voor een groot deel uit water. Kijk maar eens naar een waterpoel op een windstille dag, geen beweging in te zien..
Dan pak je een stok en gaat in roeren in dat water, of je neemt een steen of stok en gooit deze in het water en wat gebeurt er dan? Het water komt in beweging, dan ga je zelf in het water staan en springt/beweegt je benen en kijk eens wat er dan ontstaat..Nog meer doorstroming..
Met deze vergelijking kijk je eens naar je eigen lichaam.. natuurlijk bewegen we wel maar het enige wat we dan trainen zijn onze spieren.. Door te lopen bewegen je benen en soms je armen, bij andere sporten weer andere lichaamsdelen maar wat we in beweging brengen zijn onze spieren..

Hoe brengen we de cellen van ons lichaam in beweging..Zodat deze ook wakker worden en de informatie in zich op gaan nemen en zich ook gaan verplaatsen zodat er doorstroming kan plaatsvinden..
Massage is hierbij een goed hulpmiddel, Holistic Pulsen is een vorm van ontspanningmassage door rustige beweging van het lichaam.. En doordat jij als pulsee ( de persoon die het ondergaat) niet meebeweegt en gewoon kan zijn en laat gebeuren worden juist die cellen van je lichaam in beweging gebracht..
Soms zie je beelden, soms voel je je heerlijk ontspannen en vermoeid, soms kan het spierpijn geven maar waar het omgaat is door de aanraking van het lichaam ook op plekken waar het wel spannend kan zijn er een wisselwerking ontstaat..Wat vast zit komt los, kan doorstroming en afgevoerd worden door water te drinken, wat vaker naar het toilet te moeten gaan. Maar ook doordat je bewuster wordt van de onderkant van je lichaam, van je middel naar beneden.

De energie wordt vanuit de binnenkant naar de buitenkant gebracht.. het krijgt handen en voeten waardoor je kan gaan staan, letterlijk maar ook energetisch.. Staan voor wie je bent..
Weet je nog: JIJ BENT UNIEK…en dat mag gezien worden..Door te creëren en te manifesteren en vooral door te geloven in jezelf.. Hier op deze Aarde is je Huis voor dit leven.. met alles erop en eraan..
Jouw keuze, die soms pijnlijk is maar nooit verkeerd, je kan steeds opnieuw een kant kiezen…

Ik groet jou vanuit mijn hart en ik zie jou zoals je bent.. Groots en Stralend..
Dank je voor het lezen

© Marianne’s Spiegel
www.spiegelstenen.nl
deze tekst zijn mijn woorden, mijn beleving.. mocht je willen delen zet dan ook mijn naam erbij..

Dit verhaal schreef ik op in een groep op een forum en twijfelde of ik het op dit blog wilde plaatsen.. Maar zoals je ziet is dit toch gebeurt maar heb geen letter veranderd aan deze vertelling..

Welkom Reiziger die hier binnentreedt.. Buiten waait een koude wind maar binnen is warm. Zet je bij het haardvuur en neem een kom warme soep.. Daar in die ketel…en luister naar het verhaal van Sluiers en Kern..

Het verhaal dat voelde om verteld te worden door een foto die gisteravond gemaakt werd bij de volle maan van 6 november..

Een foto die laat zien: een lichte stralende volle maan, zichtbaar in een grote wolk.. Een week eerder was het 31 oktober, Halloween.. Deze foto zou toen niet misstaan hebben.
Volle maan op een dag dat de sluiers dun zijn.. Vanuit de Tzolkin zijn we nu bezig met de eerste serie van 10 GAP dagen achterelkaar GAP staat voor Galactic Portal.. de verbinding tussen de verschillende dimensies. Dat maakt dat er makkelijker verbindingen gelegd kunnen worden in energievelden, intense dromen maar ook dat oude stukken die je diep in jezelf verborgen hebt gehouden ineens naar voren kunnen komen..
Het dichte overgordijn wordt een transparante sluier en wat je ziet is Jezelf..De stralende Kern diep in jezelf.. Die straalt en licht geeft maar verstopt wordt voor de buitenwereld..

Wat je angstvallig verborgen wil houden omdat er emoties en kwetsbaarheid mee verbonden is, angsten die misschien reëel zijn maar eigenlijk ook alleen maar gevoelens zijn.. Emoties die doordat ze gevoed worden met energie alleen maar sterker en sterker worden en daardoor de overhand krijgen en jezelf, die Stralendheid weer toedekken..

We gaan naar de Winter, de periode waarin Buiten niet belangrijk is maar Binnen juist dat is wat telt.. Samen zijn, delen, luisteren, uitrusten en inkeer..

Vanmorgen liep ik het in bos met onze honden die nu daar in de hoek liggen te slapen en voelde de koude wind en besefte dat het tijd werd om mijn handschoenen op te gaan zoeken.. Om mijn handen te beschermen tegen de koude en ze aan de buitenwereld te onttrekken..
Het bracht mij terug in de tijd, een paar jaar geleden toen ik 24 uur per dag, dichte en drukkende handschoenen en armbedekking moest dragen voor herstel van mijn fysieke littekens..

Opnieuw voelde ik de bescherming die dat toen gaf.. Mijn littekens, waren niet zichtbaar voor de buitenwereld.. Dat er iets was met mijn handen en armen dat was zichtbaar maar wat precies was verstopt onder deze bedekking..

Toen het moment kwam dat deze bescherming op moest houden, omdat dat toen beter was voor mijn huid was ik zo gewend aan deze veiligheid dat ik het niet op wilde geven..Mensen hadden mij op deze manier geaccepteerd en dan zou ik dat nu op moeten geven?
Op dat moment was ik voor een paar weken op het spirituele centrum, op het camping terrein.. De plek waar ik mij ook zo veilig voelde en alles aan kon en die mij ook zeker goed geholpen heeft in mijn zelfstandigheid versterken. En daar op dat moment, op die plek.. weken nadat de arts had gezegd dat het nu klaar was, was ik ook klaar.. Symbolisch heb ik ze uitgetrokken, netjes opgeborgen en was ik en mijn littekens klaar voor de buitenwereld, dacht ik..

Met het uitdoen van die bescherming, dat dichte gordijn voelde ik mij zo ‘naakt’ en kwetsbaar.. Mijn huid was sowieso erg kwetsbaar, niet goed opletten maakte dat er wondjes ontstonden maar ook dat het nu zichtbaar was.. Maar ook het gevoel van gewone kleding op de huid maakte dat alles anders aanvoelde..

Klein en kwetsbaar, onzeker en bang maakte dat ik achter iedere boom een spreekwoordelijke beer zag, dat ik bang was om ’s avonds naar het toiletgebouw te lopen omdat het heel erg donker was ook al was de hemel verlicht met zoveel sterren..( Ik stond achterin op het terrein tegen de bosrand aan en was niet alleen op camping..)

Dit duurde een paar dagen, totdat er het besef kwam: ‘wat gebeurt hier nu en vooral waarom laat ik dit gebeuren?’
Ik voelde wat het met mijn lichaam deed, wat de emoties deed in de energie.. De energie verdichtte in mij.. de angst voor iets wat ik helemaal niet eens wist of het zou gebeuren groeide..
Totdat het moment (tijdens een wandeling in de spirituele tuin) in mijn systeem kwam dat ik mij de opmerking herinnerde: “Marianne, jij bent niet je littekens… Ze maken nu deel uit van je lichaam en horen daarom bij jou maar JIJ BENT NIET JE LITTEKENS”

Op dat moment opende de wolk zich die zich buiten had laten zien en zag ik een stralende maan en besefte de boodschap die bedoeld werd.. Het gaat niet alleen om de fysieke littekens, de zichtbare littekens maar ook de innerlijke littekens, opgelopen ergens in onze reizen terug naar de Bron..Naar onze eigen Stralendheid, het Licht wat wij allemaal zijn, deel van uit maken..Het Licht wat ook alleen maar zichtbaar is als wij ook het Donker willen en kunnen zien.. Het hoort samen, deel van ons..

Toen eenmaal dat besef resoneerde met iedere cel van het fysieke lichaam voelde ik Kracht naar boven komen, de Sterkte van wie je bent.. En voelde ik mij opnieuw herboren worden, oprijzende als een Phoenix uit de as van het oude..en bezag de wereld toen het licht werd met nieuwe ogen.. Ik ben nog steeds de dezelfde persoon in hetzelfde fysieke lichaam maar Oversteeg in Al dat is en niet is..

En wanneer ik nu mijn handschoenen ga opzoeken en ze aan ga trekken dan is het voor een bescherming tegen de koude wind maar niet omdat ik mijzelf wil verstoppen..

Lieve Reiziger, waarom vertelde ik dit persoonlijke stukje uit een donkere levensperiode van mij? Omdat ik hiervoor niet gekozen heb om dit te ervaren maar wel gekozen heb om te ervaren wat het mij gebracht heeft en nog zal brengen. Dankbaar te zijn voor deze levenslessen die mij de mogelijkheid gaven en geven om door de sluiers heen te gaan en te Zien vanuit de Kern..

Maar laat ik teruggaan naar de wandeling vanmorgen in het bos..Een heerlijke wandelplek met veel variatie.. en nu in de herfstperiode de bomen kleuren is er midden in die wandelplek een stukje terrein dat het Naaldbos en Loofbos van elkaar scheidt.. Op het moment dat je het donkere naaldbos uitloopt zie je het goud van het loofbos voor je..

Een prachtige Gouden Poort die je uitnodigt om door te lopen en op dat moment voelde ik een prachtige Vrouw die het einde van haar Aardse reis nadert en dan een ander Prachtig Pad gaat nemen die haar gaat brengen naar een andere Dimensie.. Mijn Stem riep haar Naam en toen mijn fysieke ogen opzij keken zagen ze een prachtige reiger zittend op de leuning van een bruggetje over het water..

Energie-uitwisselingen kwamen tot stand en haar energie mengde zich met de mijne.
Mijn fysieke zintuigen werden scherper en intenser terwijl ze de geur opsnoven van het kruidige Herfstbos en genoten van de geweldig kleuren pracht voor mijn fysieke ogen..

Toen ik weer terug keek naar de Gouden Poort, kwamen woorden naar boven.. Woorden over verbinding tussen Daar en Hier, tussen Hier en Hier en over Samenzijn.

” Ineens zag ik je voor Mij staan,
In de poort met stralend goud licht
Je riep me bij de naam en nodigde me uit om dichterbij te komen.

ik liep in het bos en ineens rook alles beter, alles intenser..
Voelde je energie samen met de mijne vermengen.
Er was geen jij, geen ik.. er was alleen maar EEN.
Heel zacht kwam je naam weer in mijn systeem
Heel zacht riep ik hem uit……………

Ik voelde jouw pijn, jouw zwaarte in je hoofd,
je vermoeidheid zo zwaar
Het enige wat ik nu voelde was rust, rust wat je zo hard nodig had.
Nu hier in dit bos waar de wind waait door mijn haren,
voel ik dat wij samen lopen jij daar,ik hier.
Voor altijd verbonden, niet alleen in naam.”

Toen deze woorden meegenomen waren door de wind en de energie veranderde de energie en werd het tijd om verder te lopen en het moment te koesteren toen er even geen sluier was maar puur alleen de Kern in ons samen..

Geliefde reiziger, neem nog wat soep en brood terwijl dit verhaal ten einde is gekomen.. Het verhaal wat anders is dan oorspronkelijk de bedoeling zou zijn maar het werd een Vertelling, een verhaal over kwetsbaar zijn en verbinding voor jou en voor mij……