Het zal even geleden zijn geweest toen ik ‘ontwaakte’ in een wat voor mij leek een ‘droom’ maar niet was.. Ik bevond mij op een plek in de kosmos die ik voor nu maar even ‘Oer Thuis’ zal noemen. De plek vanwaar mijn essentie, mijn ziel de allereerste Sprong maakte om te kunnen ervaren.. Vanaf die allereerste Sprong zijn meerdere plaatsen, planeten, sterrenstelsels, universa, ontmoetingen deel geworden van deze Essentie..
Waar afspraken, uitwisselingen, ontmoetingen afgesproken werden voor volgende Sprongen, voor nieuwe ervaringen, voor hulp..

Overal waar de Essentie vanuit mijn huidige leven aanwezig was, liet ze een vonkje achter.. een gouden vonkje.. Ook hier op deze Aarde, is een vonkje geplant en dan ben ik zelfs nog aanwezig..
Waarom kwam ik dan weer terug bij ‘Daar waar alles is en ook niet is?’

En toen moest ik het even laten voor wat het was, dit schrijven en wandelde op mijn gemakje tussen de winterse buien door met onze honden..
Wat was de bedoeling van dit schrijven? En gaande weg ging ik weer terug in de tijd.. Een paar jaar geleden, die bijzondere ontmoeting?

Diep in de donkere nacht, toen ik ontwaakte door zacht licht en naast mijn hoofdkussen, een prachtige energie- levensvorm zag.. oranje gouden spiralen vanuit een groene bedding wervelden omhoog.. 3 in totaal..Toen ik de vorm net zag was ze `zeker 30 cm hoog en gaandeweg werd ze kleiner en kleiner totdat ze oploste en zacht nog nagloeide in de donkerte van de nacht..
Zo Mooi, zo Bijzonder en ook zo Vertrouwd en Eigen..
Dat moment heeft mij nooit losgelaten.. Ik heb het tot op heden ook niet meer teruggezien..

Maar regelmatig zoals ook vanmiddag popt het weer terug in mijn herinnering.. En Begrijp ik nu, wat ik toen niet kon bevatten.
Een energiewezen, een ontmoeting met Mijzelf?

Hoe ongelooflijk dit ook zal lijken, toch was het inderdaad een ontmoeting met mijzelf.. De Spirit, de energievorm, deze Ziel was en ben ik.. Ik in dit leven als Marianne maar als Spirit in oneindigheid..
En ik niet alleen maar velen met wie ik in aanraking ben gekomen zijn deel hier van.. Deze Spirit, deze fantastische Bron die de basis is van vele Gouden Vonken..

Niets menselijks, niets buitenaards, maar Puur het zijn.. Niets meer en niets minder..
Deze ontmoeting heb ik toentertijd opgeschreven in mijn dagboek.. Merk dat de behoefte er niet is om terug te kijken naar dat moment omdat het nu pas zichtbaar wordt.. Niet het wezen maar de bedoeling.

Vandaag vielen heel veel puzzelstukjes op hun plaats, en besefte ik weer opnieuw dat mijn bestaan niet ligt bij het Buitenaardse, Sterrenvolkeren, andere Culturen en Planeten.. Dat het niet gaat om hoeveel licht je uitdraagt, hoeveel kennis je tot je neemt in welke vorm dan ook..
Dat het niet gaat om het zoeken naar het Weten, dat vele beelden van buitenaardse en engelen, creaties zijn van onszelf.. Zoeken naar herkenningspunten, ijkingspunten vanuit de beleving van de mens..

Tevens als men op zoek gaat naar levenstekens op de nabije planeten. Gericht op de menselijke beleving en leefomstandigheden.. Chemische verbindingen in de atmosfeer die leven mogelijk maken.. Maar geen open mind kunnen hebben als dat het toevallig juist andersom zou zijn..

Wie heeft ooit gezegd dat engelen vleugels hebben of dat Anderen net als mensen armen en benen moeten hebben.. ogen om te kijken, oren om te luisteren.. Het zijn beelden weergegeven door wat de hersenen ons vertellen, de behoefte van deze hersenen om verbanden te zien, zelfs als deze er niet zijn..
Vastgeplakt in deze denkbeelden waardoor juist het gevoel van pure energie Zijn niet ervaren kan worden. Misschien is het ook niet de bedoeling juist omdat de bevatting niet begrepen kan worden..

Alles moet en zal verklaard worden en als we niet de verbinding kunnen vinden dan maken we het wel.

Is dat laatste dan de reden dat velen steeds verder van zich af komen te staan? Ik weet het niet en pretendeer ook niet deze kennis te hebben.. Als persoon kan ik dit niet, de Essentie vanuit mijn persoon zou dat wel kunnen..
Dan kom je in de Dualiteit terecht… waar blijft dan de keuze van iedere persoon voor zichzelf?

Is het dan zoveel makkelijker om de keuze bij de anderen neer te leggen en te volgen?
Soms kan het inderdaad beter zijn om de kudde te volgen als je maar weet waarom je het doet, waarom je die keuze maakt..
Als het gedachteloos gaat, sta dan even stil.. pas op de plaats om bij jezelf te bedenken, te voelen, te ervaren… “waarom doe ik dit.. wat is de reden dat ik hierin mee ga.. hoe voelt het voor mij om een kwartslag of halve slag te draaien en niet mee te gaan met de stroom..”

Dan voel je diep van binnen, het vonkje. Het sprankje licht wat er wel degelijk is, wat ontvlamt en laat zien wie je bent..
Vorige levens tellen niet als je een nieuw leven aanvangt.. Wat maakt het uit wie of wat je in vorige levens geweest bent, je leeft nu in dit lichaam jouw leven.. Nu op dit moment..en niet dat van vroeger.. Hoe goed het misschien klinkt als je hoog geboren zou zijn of niet willen ervaren dat je misschien wel een armoedzaaier geweest zou zijn..Juist omdat het een bepaalde status heeft?

Misschien was je inderdaad wel koning, farao, keizerin maar kende je geen Liefde, alleen Hardheid.. terwijl de boer, de slaaf, het volk juist wel begreep waar het om ging..Maar dit niet weerspiegelt zag..

Onze Licht frequenties veranderen, de trillingen worden verhoogd en als je er niet tegen vecht dan reis je in ontwikkeling mee.. Het vraagt veranderingen in je levenswijze, het geeft veranderingen in relaties zowel zakelijk als persoonlijk.. Merk het bij mijzelf: mensen verdwijnen uit mijn leven ook al kende ik ze nog maar kort.. Er komen geen anderen voor in de plaats.. Dus ontstaat er leegte om mij heen wat herkent wordt als Ruimte en Uitdaging.. Vroeger zou je je willen vastklampen maar dat gaat niet meer.. Wat geweest is is voorbij en als je terugkijkt, soms met spijt soms met opluchting, echter altijd met een ervaring rijker..

Ik ben geen Godin, geen Engel, geen Lichtmeester, geen Leraar, Mentor of Student..

Ik ben een Spiritueel Beïng, een energiewezen die leert van de ervaringen die in levens waar dan ook geleefd, opgedaan zijn en in deze ontmoetingen aangeraakt heeft wat wakker gemaakt mocht worden..

Celestial Aeon Project- Angel’s Tear

“You cannot transmit wisdom and insight to another person. The seed is already there. A good teacher touches the seed, allowing it to wake up, to sprout, and to grow.”

~ Thich Nhat Hanh ~
©Marianne’s Spiegel

Het verhaal van nu is persoonlijk.. Een paar ontmoetingen die afgelopen week plaatsvonden, soms heel spontaan maar wel met een ondertoon van herkenning..
Het begon afgelopen maandag toen ik onderweg was naar kleine Bram toen ik langs de A 27 ineens een witte reiger zag staan..
Eerst dacht ik aan een ooievaar maar nee, dit was een witte reiger..Een vogel die mij terugbracht in de tijd.. Een herkenningsteken van een dierbare vriendin, die niet meer op deze aarde is, echter energetisch nog regelmatig aanwezig..

Met de bedoeling om de betekenis van de reiger op te zoeken reed ik rustig verder maar het gebeuren verdween in de daaropvolgende dagen naar de achtergrond..
(Sinds begin december zit ik in een wik en weeg situatie: wat is de bedoeling van het Pad dat mijn Essentie loopt….
En ik weet dat ik daar vaak gesprekken met haar over had, hoe wij aankeken tegen de huidige spirituele manier van doen, over bewustzijnsverruiming en Ascentie en waarom het soms zo moeilijk was/is om een persoon haar/zijn eigen verantwoordelijkheid te laten nemen..Ipv het zich allemaal laten aanleunen en te laten pamperen..

Steeds opnieuw kwamen we tot de conclusie dat het gros van de mensheid er nog niet klaar voor was of nooit zal zijn.. Maar dat wij steeds opnieuw de energievelden open zouden houden al was het maar voor 1 persoon.. wie weet hoe deze persoon zich zou ontwikkelen..)

Als die gedachten lieve Lezer, kwamen weer terug toen ik die witte reiger zag.. Lijkt heel veel maar het schoot als een flits doorheen…

Iedere ochtend wandel ik met onze 3 Berner sennenhonden door bos en/of hei… Zo ook de vrijdagochtend 5 dagen later.. Daar op die grote stam over het water zat een blauwe reiger, mij strak aankijkend… hypnotiserend als het ware.. Nu zijn daar reigers dus dat is op zich niet zo bijzonder maar vaak zitten die wat verder weg, geconcentreerd op het water voor prooi.. Deze dus niet.. en hoewel de honden er heen gingen, wat ja daar was water, bleef deze zitten.. De ogen gericht op mijn gezicht en hoewel ik niet weet hoe ik kan zien of het een mannetje of vrouwtje is, voelde dit als een pure vrouwelijke energie…

Toen ik de reiger op de foto wilde plaatsen, draaide deze zich langzaam om en vloog statig weg..
Al mijmerend liep ik verder, 2 reigers in 1 week.. dat kan gewoon geen toeval zijn.. Maar thuis weer opgenomen in de hectiek kwam het er weer niet van om het op te zoeken of om er in essentie over na te denken.
Zaterdag was ik niet aanwezig en eigenlijk pas vanmorgen voelde ik de behoefte om voor mijzelf in de Kristallen Tuin te gaan zitten.. Samen met een bergkristallen schedel, een prachtig energiewezen verbonden met haar…
Tijdens de connectie kwam ineens een ekster op de boomstam naast mijn raam zitten en pikte met zijn snavel voedsel uit de stam..
Al kijkend voelde ik de energie terugstromen in mijn buik en ontstond er een energetisch gesprek tussen haar en mij..

Waarbij ik voor mijzelf bekende dat ik haar meer mis dan ik gedacht had te doen, onze gesprekken maar ook de energie-uitwisselingen en soms haar rake opmerkingen dat ik mij weer eens meer mee had laten slepen dan dat beter was voor mij.. Met een energetisch glimlach die vrolijkheid bracht in de buikenergie..

En tijdens ons ‘gesprek’ bleef de ekster maar omhoog/omlaag glijden langs de boomstam en gingen mijn gedachten weer terug naar die vrijdagmorgen.. De reiger, het water, de storm en de bomen…
Meegaan met de wind, stromen met het water, maar ook blijven staan voor wie en wat je bent..

En daar in dat moment viel alles op zijn plaats…. Las ik in het boek van Christiane Beerlandt de beschrijvingen van de reiger en de ekster, het gesprek van dat moment via deze bergkristallen schedel maar ook de mijmering over de bomen…Het grote verschil tussen de ‘naakte’ winter-loofboom en de naaldboom..
Het verschil tussen de krakende en piepende beweging van de takken van de loofboom en het soepel meebuigen en -ruisen van de naaldboom.. het verschil in leeftijd en wijsheid. Het verschil tussen stram, beetje bewegen en soepel mee gaan in de wind of storm..

Dat was het moment, waarop het besef kwam dat deze vrouw ( ik) steeds maar in een kringetje liep rondom een punt want er niet was, een dood punt waar niets meer vanuit zou komen..
Dat er opnieuw losgelaten en onthecht mocht worden waardoor er hernieuw inzicht en frisheid in mijn vermoeide ogen zouden komen..

Maar ook dat het tijd werd om opnieuw in beweging te komen.. ik begon de oude loofboom te worden, dromerig en terugkerend in mijzelf..
Nu besef ik opnieuw en dank voor het Inzicht dat terugkerend in je eigen Essentie niet de Flow kan beperken..

Dus hoe graag ik nu ook op mijzelf ben, ik niet mag vergeten dat er ook een naaldboom in mij huist..
Voortgaan en bewegen op de wind.. de wind ruisend als een branding door de naaldentakken.
Stroming gelijk het water en open voor nieuwe inzichten en richtingen..

De stenen zoals jullie hier overal zien liggen in de Kristallen Tuin, blijven een belangrijk deel van mij zelf maar een nieuwe weg ligt voor mij zoals deze ook voor velen van jullie open ligt..

En dat Lezer en Reiziger is wat 2015 ons gaat brengen… Nieuwe mogelijkheden om te onderzoeken en te ervaren, een open blik naar buiten en rondom ons heen. Nieuwe wegen die ontdekt of gemaakt mogen worden.. Een open hart vanuit onszelf naar anderen, niet moeilijk maar de humor ervan in blijven zien en soms glimlachend hoofdschudden vanuit Wijsheid..

Vandaag nam ik een besluit om iets nieuws te gaan ervaren, wat is jouw besluit… Lezer van dit verhaal..