Deze week kwam iets bijzonders terug onder mijn aandacht.. Een langgekoesterd verlangen krijgt een mogelijkheid om in vervulling te gaan..
Een reis naar een bijzondere stad in Jordanië : de verborgen stad Petra.
Groot was mijn vreugde toen ik zag dat er meerdere bekenden interesse toonden in deze reis en wakkerde mijn verlangen aan om te gaan informeren.
Foto’s zogen mij helemaal in hun energieveld en ik nam contact op met de persoon die deze reis organiseert.. En vroeg om bedenktijd. Die ik ook kreeg en zelfs nog een paar weekjes meer.
Hoewel mijn hart klopte kwam mijn Mind er tussen met allerlei praktische dingen waar ik nog niet aan had gedacht.. Kan ik het fysiek aan? Durf ik wel naar een land waar het onrustig is? Wat over insecten en andere grote dieren? Kan ik of beter gezegd mijn huid, tegen het stof en de hitte( wat in die periode wel mee zal vallen) en ook niet onbelangrijk” vinden de anderen het wel leuk als ik mee ga, ben ik geen stoorzender?”
Ja ja als de mind eenmaal zijn voet tussen de deur heeft gezet laat het ook niet zomaar los..
Inmiddels had ik een boekje gelezen: ” Ik woonde in een grot” van Marguerite van Geldermalsen. Zij vond haar grote liefde en woonde met hem samen in een grot van Petra..totdat haar man in 2001 overleed en zij Petra verliet..
En dat gaf mij geen bevestiging, eerder nog meer onrust. Dit weekend was ik in de caravan op het Elohim centrum. Dé plek waar ik meestal de rust vind om mijn vragen te kunnen beantwoorden.. Natuurlijk kan ik deze vragen ook stellen aan de reisorganisator maar het was de bedoeling om dieper in mijn Zijn de antwoorden te vinden. De tuin en het labyrinth is voor mij de meest geschikte plek hiervoor.
Vrijdag had ik eindelijk de rust gevonden om de vragen te stellen en hoopte in mijn dromen op een handreiking. Die niet kwam.
De volgende ochtend (zaterdag) liet ik opnieuw mijn gedachten gaan over Petra en had eigenlijk al besloten om het niet te doen. De roep was wel degelijk aanwezig, het gezelschap perfect maar de Mind had besloten om er niet aan toe te geven. Tenslotte gaan wij een paar maanden later ook op vakantie en kon ik het geld wel beter gebruiken.En de schorpioenen hoefden niet ontmoet te worden
Echter op het moment dat de Mind besloot, liep er out of the blue ineens een grote, groene sprinkhaan over het tentdak ( binnenkant) naar de schaduw van een vogeltje dat aan de buitenkant zich in het zonnetje aan het koesteren was.
Waar kwam die Sprinkhaan vandaan? Er was geen enkele mogelijkheid dat hij binnengekomen zou zijn via de tentdeur want die was nog niet open geweest. En ik wist zeker dat hij de avond ervoor niet in de tent aanwezig was.
Voelde dat er een boodschap inzat: maar aangezien ik beperkt mobiel en dataverkeer heb besloot ik om bij thuiskomst de betekenis op te zoeken..
Dus in mijn schrijfboekje: onderwerp en groene sprinkhaan ( en het was een enorme grote, heb al eerder sprinkhanen gezien maar dit was echt een reuze sprinkhaan)
Een poosje later toen ik bezig was om de kristallen schedels en gewone stenen buiten in de zon te leggen vloog er ineens zonder aanleiding een insect in mijn haren ( achterhoofd)
Automatisch sloeg ik het uit mijn haren en toen het op de grond viel zag ik dat het een bij was.
Wilde gauw wat honing/suikerwater maken en in de caravan herinnerde ik mij dat ik dat niet voor handen had. Terwijl ik weer naar buiten ging om te kijken hoe het met de bij ging was hij weer weggevlogen.
Weer een signaal uit de insectenwereld en ook Bij opgeschreven in mijn boekje..
Terwijl ik in de middag opnieuw het labyrint liep met de vraag wat deze ontmoetingen betekenden, zie ik ineens op een steen een krekel zitten..Ineens zomaar..
Dansten er later vlinders om mij heen..Overal waar ik liep waren zij, soms 1 soms meerdere.
Diep van binnen voelde ik dat deze insecten mij antwoord gaven op mijn vraag: ‘wel of niet naar Petra’ondanks dat ik mij al voorgenomen had om niet te gaan..
Vanmiddag kwam ik thuis en na luidruchtig en liefdevol begroet te zijn door de honden en mijn lief en mijn verhalen vertelt te hebben en geluisterd te hebben naar de zijne, pakte ik internet erbij..
Soms gebruik ik het boek van Christiane Beerlandt maar besefte nu dat ik in het sjamanisme moest gaan kijken.. Krachtdieren/ totemdieren..
En tot mijn verbazing las ik dit
Sprinkhaan:Griezelige sprongen voorwaarts
Belangrijk om omhoog en in beweging te komen, waag een sprong vooruit. Als de sprinkhaan op je weg verschijnt sta je op het punt een nieuwe sprong voorwaarts te maken. Soms kan een sprinkhaan verschijnen wanneer we niet luisteren of bang zijn om van onze heuvel af te springen..
(kort stukje vanuit een grotere tekst waarin ik mij goed herken)
Krekel: Past zich aan nieuwe vibraties aan, intuïtief sensitief, transformatie, veranderingen en Groei( ook hier een paar toepasselijke uitgehaald)
Bij: Productief, communicatief, concentratie, teamwerk, sociaal ( ook hier een paar toepasselijke uitgehaald)
Vlinder: Transformatie. verandering, uitkomst is zelden wat men verwacht en groei hoeft niet pijnlijk te zijn, lichtheid, vriendelijkheid, gratie..
En in de avond liet ik nog een wesp uit de tent naar buiten: kreeg de vrijheid zeg maar..
Wesp: Constructie, doelgericht, houdt de dingen in orde en gegrond, gids voor spirituele vooruitgang..
Natuurlijk zijn er nog meer en misschien andere beschrijvingen maar deze kwamen op mijn pad..
En laat ik dan de oorwurmen maar even achterwege en de mieren.. en de aanvliegroute zijn voor roodborstjes en kwikstaartjes..
En de specht voor mijn neus en de buizerd zichtbaar neerdalend in het bos..
Ook deze laatste staan voor doorzettingsvermogen en geduld, visie en bovenuit stijgen voor het groter totaal..
Kortom zoveel aanwijzingen dat ik het vertrouwde, mijn al dan niet gegronde angst en onrust los mag laten..en zoals de sprinkhaan overduidelijk aangaf en wandelde.. Maak die sprong voorwaarts, wandel voorwaarts en laat je niet weerhouden door het oude maar transformeer het in het nieuwe wat voor je ligt..
Ik heb nog een poosje bedenktijd… 😉
Maar een ontmoeting met een persoon wiens hart ontsloten ligt vanuit het sjamanisme, met zoveel signalen vanuit de insectenwereld en die dan deze reis organiseert…
Hoe veel duidelijker kan de kosmos zijn in haar signalen.
Hoi lief mens ,ik ben ontroerd, kippenvel en een traan, ook hier speelde zoiets ,onrust vooral van familie, maar ik moet gaan, het zit al verweven in mezelf ,zo voelbaar en ook door de mooie persoon die het organiseerd, zo vaak wilde ik gaan maar nooit voelde het zo goed als nu, dus veel herkenning in jouw verhaal, ook qua insecten, dank je voor het delen van deze mooie belevingen, liefs Colinda xx
Hoi lieverd,
Wat mooi hoe je dit proces beschrijft en dat de insecten je hun boodschap stuurden .
Hoewel er voor mij totaal geen bedenkingen waren .. op geen enkel vlak .. had ik vandaag ineens een wesp binnen. Tot mijn grote verbazing .. want er had geen raam of zo opengestaan … alleen het ventilatierooster ..maar daar kan echt geen wesp of ander insect door … dus was ik totaal verrast en ik heb hem zijn Vrijheid weer-gegeven.
Mooi om hier bij jou te lezen waar hij voor staat.
Lief mens, ik zou het enorm fijn vinden als ook jij met ons mee zou gaan .. laat daarover geen twijfel bestaan.
Omdat we in januari naar Petra vertrekken, kan het best koud zijn in de woestijn. Ik heb gezien dat het qua temperatuur rond de 15 graden is .. of zelfs nog iets kouder .. dus van hitte zullen we niet veel last hebben vermoed ik.
Maar zoals je al aangaf .. je hebt nog steeds ”bedenktijd” .. maar alsjeblieft .. ”denk” niet teveel .. en laat je Hart spreken.
Dankjewel voor het delen ! Liefs, Jeanne x x x
Lieve Marianne,
wat heerlijk om weer je ervaringen te lezen en dank je wel voor de uitleg van de krekel..die kwam ook op een gepaste moment naar boven en liet van zich horen. Terwijl ik mijn blog deze morgen aan het schrijven was 😉 en de uitleg van jou erbij is ook voor mij van toepassing. En juist er voor kwam de kolibrie kever of vlinder zomaar weer eventjes binnen vliegen….en Marianne, schorpioenen ja die kom je liever niet tegen en ik kan het weten dat is verschieten 😉 Maar laat je niet tegen houden door angst maar ga er doorheen, je kan het…Ondertussen kijk ik ook al anders naar de slang, kon niet verder hé als je er telkens mee geconfronteerd word….heb ze liever niet in mijn buurt maar ze horen hier gewoon erbij waar wij leven. Dus neem jij maar je tijd om te beslissen en het juiste voor jou zal zich aandienen, het zal in ieder geval een prachtige reis worden, eentje om ook niet te vergeten.
Zal dan ook even surfen op het internet wat ik voor mezelf nog vinden mag 🙂
Dank je voor het delen van je ervaring Marianne, dikke kus :*
Veel liefs Myriam xxx ♥